Faza szósta: powstanie współpracującej społeczności, rozpoczęcie różnych miejscowych szkoleń działalności, projektów.

Społeczność lokalna, inicjatorzy, redaktorzy, ankieterzy, wolontariusze analizujący itd., którzy poznają społeczność już sami tworzą pewną grupę inicjatywną. Oprócz tej grupy podczas realizacji planów może powstać jeszcze wiele takich grup-koalicji, które zajmą się różnymi innymi palącymi problemami. I te grupy już same ze sobą we własnym gronie muszą na nowo omówić tożsamość, zadania, strategie, w ramach spotkań lub szkoleń. Przy kształtowaniu nowych grup może pomóc współpraca miejscowych autorytetów i talentów pomocnych we wspólnych projektach: np. wydanie miejscowej gazety, stworzenie miejscowego muzeum, nauka języków itd. Wszędzie szukamy wspólnych rozwiązań! Najbardziej skuteczną drogą znalezienia rozwiązań jest wspieranie różnych projektów samopomocy. Zewnętrzne źródła pomocy w postaci wiedzy, a nawet środków materialnych mogą być do dyspozycji, ale odpowiedzialność za wykonanie pracy bierze na siebie osiedle lub wieś. Przy planowaniu projektów trzeba wziąć pod uwagę, które z ludzkich inwestycji są potrzebne do realizacji: wspólne organizacje, potrzeba nauki, zdobywania informacji, inwestycje materialne, szukanie spółdzielni, przedsiębiorstw, możliwości konkursów finansowych; i do tego wszystkiego jakie fachowe, informacyjne, organizacyjne, w tym etatowe zaplecze jest niezbędne. Realizacja wielu uważanych za potrzebne zadań może być wykonana tylko podczas spotkań lub szkoleń. Wykonawcy miejscowych projektów – czyli liderzy muszą nauczyć się realizować projekty i pozyskiwać na nie zasoby zarówno wewnątrz jak na zewnątrz danej społeczności. 

Faza siódma; wzmacniania i monitorowania

Koniecznym elementem w pracy animatora jest stałe monitorowanie swoich działań. Monitoring ściśle wiąże się z systematycznym zbieraniem i analizowaniem informacji. Pozwala nam regularnie kontrolować to, czym się zajmujemy. 5 Monitoring pozwala nam również zastanowić się nad zmianami zachodzącymi w naszej pracy. Jeśli informacje są systematycznie zbierane i analizowane, mamy możliwość porównania danych z różnych okresów działalności. Stała autorefleksja animatora jest potrzebna, aby pomóc sobie i ludziom w ocenie skuteczności podjętych do realizacji projektów. Nim rozpoczniemy monitorować własne działania należy zastanowić się, czego tak naprawdę chcemy. Powinniśmy rozpocząć od określenia celów i zadań stawianych sobie przez grupę, koalicję. Następnie napiszemy plan działań.

źródło:

P. Jordan, B. Skrzypczak: Kim jest animator spoleczny.
http://t1.gstatic.com/images?q=tbn: